[Home] [Ιστορία] [Wado] [Δημιουργός] [Λεξικό] [Τεχνικές] [VIDEO] [Εξάσκηση] [Εξετάσεις] [Ελλάς] [Links]
.
Kumite
.
Kumite στα ιαπωνικά σημαίνει "διασπορά κτυπημάτων" ή "διαξιφισμός" ή "ανταλλαγή κτυπημάτων" ή "διαμάχη" ή "ανταγωνισμός".

Στο karate-do wado-ryu το kumite χωρίζεται σε δύο ίσης αξίας κατηγορίες:
- Στα yakusoku kumite kata, που είναι προσυμφωνημένες τεχνικές (φόρμες) διαξιφισμού που εκτελούνται στο γυμναστήριο και βασίζονται στις Αρχαίες Ιαπωνικές Πολεμικές Τέχνες.
- Στο jiyu kumite, που είναι ελεύθερος διαξιφισμός μεταξύ αντιπάλων και εξασκείται στο γυμναστήριο, με σκοπό την κατά το δυνατό καλύτερη συμμετοχή σε αγώνες. Εδώ οι αντιμαχόμενοι αθλητές χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την ηλικία και το βάρος τους.
Στην περίπτωση αυτή πρέπει να επισημανθεί ότι πολλοί αθλητές του karate-do δεν συμμετέχουν σε αγώνες (jiyu kumite) για προσωπικούς, οικογενειακούς ή άλλους σημαντικούς λόγους όπως είναι ο τρόπος διεξαγωγής των αγώνων, η συμμετοχή δασκάλων σε αγώνες με την ιδιότητα του διαιτητή ή του κριτή κλπ. Άλλοι πάλι βασίζονται στην αρχή του ιδρυτή του karate-do που υποστηρίζει ότι "το καράτε ποτέ δεν επιτίθεται πρώτο ψυχικά ή σωματικά" (ιαπ. "karate ni sente nashi"), οπότε δεν υπάρχει νόημα συμμετοχής σε αγώνες, αφού θεωρητικά αυτός που θα επιτεθεί πρώτος δεν έχει κατανοήσει τις αξίες και τις αρχές του αθλήματος, όπως επίσης και οι παρευρισκόμενοι δάσκαλοι και κριτές.

Το jiyu kumite όμως είναι και αυτό ένα κομμάτι από τα "4 Κ του wado". Η "άρνηση εξάσκησής του" σημαίνει ανεπαρκή εκπαίδευση στο σύνολο της. Η συμμετοχή σε αγώνες είναι απαραίτητη γιατί εκεί ο αθλητής είναι μόνος του, αντιμέτωπος με τις ικανότητές του και τις αδυναμίες του. Εκεί, μέσα στον αγώνα karate, θα αντιμετωπίσει όλους τους φόβους του (του κτυπήματος, του πόνου, της ήττας, της γελοιοποίησης, της απόρριψης κ.α). Μόνο τότε θα καταφέρει το "λάθος" να το μετατρέψει σε "άθλο", όχι με την "στιγμιαία" τρίλεπτη εμφάνισή του, αλλά, με την ψύχραιμη αντιμετώπιση των καταστάσεων της ζωής του που κυλάει μπροστά του. Να γιατί τα ίδια "προβλήματα ζωής" σ' άλλους ανθρώπους φαίνονται "βουνό" και σ' άλλους "παιχνίδι".

Για τους ίδιους λόγους οι αρχαίοι πρόγονοι μας έλεγαν ότι "στους Ολυμπιακούς Αγώνες αξία έχει περισσότερο η συμμετοχή παρά η νίκη". Ίσως γιατί ο ηττημένος -μακροπρόθεσμα- έχει να κερδίσει περισσότερα από το νικητή.