.
Αναπνοή
.
Εισαγωγή
Η αναπνοή ονομαζόταν στην κινεζική αρχαιότητα Tu-Na. Είναι μία λέξη σύνθετη που ο τρόπος δημιουργίας της μπορεί εύκολα να γίνει αντιληπτός από τον καθένα. Εάν αναπνεύσουμε δυνατά και καθαρά με κλειστό το στόμα, θα την ακούσουμε κατά την Εισπνοή (Tu) και κατά την Εκπνοή (Na).
Η σωστή αναπνοή επιτυγχάνεται με την αναπνευστική άσκηση. Η αναπνευστική άσκηση περικλύει μία σημαντική ποικιλία προτύπων και μεθόδων εξάσκησης ανάλογα με τη σχολή που διδάσκεται. Μερικοί τις κατατάσουν στις παρακάτω πέντε κατηγορίες:
Κομφουκιανική
Ταο-ιστική
Βουδιστική
Ιατρική
Πολεμικής Τέχνης
Κάθε μία κατηγορία υποδιαιρείται σε μικρότερους κλάδους.
.
Αναπνοή και Αναπνευστική άσκηση
Η αναπνοή πρέπει να προσεγγίζεται, όχι σαν απλό φυσιολογικό και ανακλαστικό φαινόμενο, αλλά, σαν πρόσβαση στην ενότητα της ύπαρξης μας με την απέραντη φύση. Ενότητα που είναι γνωστή από το γεγονός ότι η διακοπή της αναπνοής σημαίνει θάνατο.
Οφείλουμε λοιπόν να καλλιεργούμε τη διεύρυνση, την εμβάθυνση και την άνεση της αναπνοής ώστε να μπορούμε να πλησιάζουμε ευχερέστερα τον εαυτό μας. Είναι κάτι που δεν το βλέπουμε συνήθως, αλλά υπάρχει "ποιότητα αναπνοής". Αλλιώς αναπνέει ο άνθρωπος που είναι ευχαριστημένος, αλλιώς ο κτυπημένος, αλλιώς ο απελπισμένος και αλλιώς ο άνθρωπος που έχει εμπιστοσύνη. Ο αγχωμένος άνθρωπος για παράδειγμα είναι φανερό ότι δεν αναπνέει καλά, αλλά διακεκομμένα. Η ποιότητα της αναπνοής και η άνεση της είναι στενά συνδεδεμένη με την κινητικότητα της συμπεριφοράς, καθώς επίσης με την σωματική και ψυχική κατάσταση κάθε ανθρώπου.
Κύριος λόγος για την εκτέλεση της αναπνευστικής άσκησης είναι η ρύθμιση του νου, ώστε να ηρεμεί κανείς σταθερά και να μπαίνει σε κατάσταση αταραξίας. Το αποτέλεσμα της άσκησης καθορίζεται πρωταρχικά από το βαθμό εμβάθυνσης στην κατάσταση της ησυχίας. Όσο πιό βαθιά μπαίνει κανείς στην ήσυχη κατάσταση, τόσο περισσότερο σταθεροποιείται στην ηρεμία, δίχως αντιπερισπασμούς και σκέψεις. Σ' αυτό το στάδιο ελαττώνονται οι αντιδράσεις σε εξωτερικούς ερεθισμούς (ήχο, φως κλπ) και ίσως μάλιστα κάποια στιγμή να χαθεί και η αίσθηση της θέσης και του βάρους του ίδιου του σώματος και να επέλθει μία κατάσταση που μοιάζει με ύπνο, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Δημιουργείται ενεργειακή ισσοροπία με το περιβάλλον, που αντανακλά μία πληρότητα του εαυτού και προδίδει στην παρουσία την άδεια ποιότητά του.
Η αναπνοή φέρνει συνεχώς ιχνοστοιχεία από πολύ μακρυά. Μας ανανεώνει, μας αλλάζει. Ό,τι υπάρχει αναπνέει, από εμάς μέχρι τ' άστρα. Λειτουργεί μία παγκόσμια συγχρονικότητα. Και το γεγονός αυτό μπορεί κανείς να το ζει συνεχώς και η συμπεριφορά του να κανονίζεται μαζί του.
.
Συμπέρασμα
Ο αθλητής που ασκείται με οποιοδήποτε άθλημα και αναζητά την ειρήνη και την αρμονία είναι απαραίτητο να "αναπνέει" σωστά, τόσο κατά τη διάρκεια της ηρεμίας, όσο και κατά τη διάρκεια της εξάσκησής του. Υπάρχουν πάρα πολλές σχολές που διδάσκουν μεθόδους αναπνευστικής άσκησης. Δυστυχώς αρκετές από αυτές, μέσα από την άσκηση, καταλήγουν σε φιλοσοφικές ή θρησκευτικές αναζητήσεις με σκοπό το κέρδος.
Μία δεκάλεπτη καθημερινή ατομική αναπνευστική άσκηση (στο σπίτι ή το γυμναστήριο) κατά τη διάρκεια της οποίας θα "ακούσουμε" προσεκτικά την αναπνοή μας (tu-na) θεωρείται ικανοποιητική για την αυτοβελτίωση μας.